SİL BAŞTAN!

Bir yerlerden yeniden başlamak gerek, bir şeyleri sineye  çekerek, bir şeyleri de ebediyen silerek... Bazı anıları yok etmek gerek mesela... Bazılarını ise sonsuzluk için kaydetmek gerek.Herkesin içinde sakladığı bir gizli mabedi, bambaşka bir dünyası vardır. Dünyasında kopan fırtınalarını kaydedebilen bir de kalemi olmalıdır. Bu kalem bir anahtar gibidir. İnsanın ütopyasının kapılarını aralayabilen bir anahtar... Ve bu anahtarın yedeğini yine insan kendi içinde keşfedecektir aslında... Bunun için kendini, insanlığı ve dünyayı çok sevmelidir. Ve kalemine izin vermelidir.

Saçını süpürge etmeyi bırak! Süpürgene bin ve uç!

İzin veriyorum! Dilimden dökülemeyenler, elimden dökülsün diye...